Οι ασθένειες της αρθρίτιδας και της αρθρώσεως συχνά συγχέονται λόγω της ομοιότητας των ονομάτων. Ναι, και οι δύο ασθένειες επηρεάζονται από τις αρθρώσεις (για παράδειγμα, υπάρχει αρθρίτιδα και αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος). Οι προσβεβλημένες αρθρώσεις γίνονται φλεγμονώδεις, πρησμένες και πληγές. Διαφορετικά, αυτές είναι εντελώς διαφορετικές ασθένειες. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς η αρθρίτιδα διαφέρει από την αρθροπάθεια;
Διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως
Η αρθρίτιδα συνοδεύεται από φλεγμονή των αρθρικών αρθρώσεων, η οποία, με τη σειρά της, οδηγεί σε διαταραχές της κινητικής λειτουργίας. Ο ασθενής βιώνει δυσφορία, έχει οξύ ή πόνο, τόσο κατά τη σωματική δραστηριότητα όσο και κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, ειδικά το πρωί. Το δέρμα γύρω από την άρθρωση πρήζεται, γίνεται κόκκινο και τεντώνεται. Η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται συχνά. Η αρθροπάθεια είναι μια ασθένεια στην οποία εκφυλιστικές διαδικασίες συμβαίνουν στον αρθρικό χόνδρο. Ο αλλαγμένος χόνδρος παύει να αντιμετωπίζει το φορτίο που πέφτει πάνω τους και σταδιακά καταστρέφεται. Ο πόνος που προκαλείται από την άσκηση συνήθως εξαφανίζεται σε ηρεμία. Οι ιστοί γύρω από την άρθρωση διογκώνονται και φλεγμονώνονται. Η προοδευτική ασθένεια οδηγεί στην καταστροφή του χόνδρου και σε σοβαρή παραμόρφωση των αρθρώσεων. Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας έγκειται στις αιτίες των ασθενειών. Η αρθροπάθεια συμβαίνει:
- πρωτοβάθμια, συνήθως σχετίζεται με τα γηρατειά.
- δευτερογενές, που προκύπτει από άλλες ασθένειες ή γενετικά προσδιορισμένο.
Οι προδιαθετικοί παράγοντες για την ανάπτυξη αρθρώσεων είναι:
- υπερβολικό βάρος
- υπερβολική σωματική δραστηριότητα (πιο συχνά, σε αθλητές) ή πολύ χαμηλή σωματική δραστηριότητα.
- τραυματισμοί στο παρελθόν
- ενδοκρινικές ασθένειες.
Η αρθρίτιδα είναι φλεγμονώδης. Υπάρχουν τέτοιες αιτίες της νόσου όπως:
- διάφορες λοιμώξεις
- βλάβη στις αρθρώσεις και επαναλαμβανόμενοι μικροί τραυματισμοί.
- μεταβολικές διαταραχές
- αλλεργία;
- ανεπάρκεια ιχνοστοιχείων και βιταμινών.
Αναλύσεις για αρθρίτιδα και αρθρίτιδα
Για την έγκαιρη διάγνωση ασθενειών που επηρεάζουν τη συσκευή υποστήριξης, ο ειδικός πρέπει να συλλέξει πλήρη ανάνηψη. Ο ασθενής καλείται να περάσει τις ακόλουθες εξετάσεις και να πραγματοποιήσει τις καθορισμένες εξετάσεις:
- Μια κλινική εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό του επιπέδου ESR (με αρθρίτιδα, ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων αυξάνεται σημαντικά, με την αρθροπάθεια να πλησιάζει το φυσιολογικό).
- Βιοχημική εξέταση αίματος για τον εντοπισμό της έλλειψης μακρο- και μικροθρεπτικών συστατικών, χαρακτηριστική της αρθρίτιδας.
- Ακτινογραφία για την ανίχνευση της οστικής παραμόρφωσης που είναι εγγενής στην αρθροπάθεια και τον προσδιορισμό του πλάτους του χώρου της άρθρωσης.
- MRI (απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού), η οποία σας επιτρέπει να εντοπίσετε αλλαγές στον ιστό του χόνδρου στα πρώτα στάδια της νόσου.
Αιτία της ασθένειας
Η κύρια διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως είναι η προέλευση των ασθενειών. Η αρθρίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις. Η αρθροπάθεια είναι μια εκφυλιστική διαδικασία που συμβαίνει στο σώμα ως αποτέλεσμα της φυσικής φθοράς των αρθρώσεων και της γήρανσης, που προκαλούν την καταστροφή της στιβάδας του χόνδρου στην άρθρωση. Ως εκ τούτου, η αρθροπάθεια είναι κυρίως χαρακτηριστική των ηλικιωμένων και η αρθρίτιδα μπορεί να προσβληθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμη και στην παιδική ηλικία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες που έχουν φτάσει σε μεγάλη ηλικία. Τις περισσότερες φορές, η αρθρίτιδα προκαλείται από:
- διάφορες λοιμώξεις
- αλλεργικές αντιδράσεις;
- βλάβη στις αρθρώσεις
- συχνές μικρές βλάβες
- σωματικό στρες
- μεταβολικές διαταραχές
- ανεπάρκεια βιταμινών και μετάλλων
- αυτοάνοσες διαταραχές ·
- ασθένειες του νευρικού συστήματος.
Επιπλέον, η αρθρίτιδα συχνά αναπτύσσεται ως επιπλοκή της αρθρώσεως, αλλά όχι το αντίστροφο. Η οστεοαρθρίτιδα προκύπτει κυρίως από:
- γενετική προδιάθεση;
- ανεπαρκής παροχή αίματος και διατροφή των οστών.
- υπερβολικό άγχος στις αρθρώσεις
- τραυματισμοί στις αρθρώσεις
- υποθερμία.
Τα συμπτώματα των αρθρώσεων των αρθρώσεων
Παρά το γεγονός ότι και οι δύο ασθένειες συνοδεύονται από επώδυνες αισθήσεις, αυτές οι αισθήσεις προκύπτουν υπό διαφορετικές συνθήκες. Με την αρθρίτιδα, ο πόνος εμφανίζεται τόσο κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης, όσο και κατά τον ύπνο και το πρωί. Με την αρθροπάθεια, ο πόνος ανησυχεί ένα άτομο μόνο κατά τη σωματική άσκηση.
Μια άλλη χαρακτηριστική διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως είναι η φύση του πόνου. Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από αιχμηρούς, δυνατούς και συσπώμενους πόνους και η αρθρίτιδα είναι θαμπή και πόνου, συνοδευόμενη από κρίση.
Η αρθρίτιδα επηρεάζει συχνότερα τις μικρές αρθρώσεις και την αρθροπάθεια - μεγάλες αρθρώσεις (ειδικά το γόνατο και το ισχίο). Η αρθροπάθεια επηρεάζει μόνο τις αρθρώσεις. Στην αρθρίτιδα, η φλεγμονή μπορεί να εξαπλωθεί σε αρκετές αρθρώσεις καθώς και σε άλλα όργανα. Επιπλέον, η αρθρίτιδα συνοδεύεται από πυρετό, πρήξιμο και ερυθρότητα στην πληγείσα περιοχή. Μερικές φορές με αρθρίτιδα, εμφανίζονται υποδόρια ρευματικά οζίδια. Με την πάροδο του χρόνου, η αρθροπάθεια οδηγεί σε παραμορφώσεις των αρθρώσεων, οι οποίες μπορούν να γίνουν πιο λεπτές και να πάρουν περίεργα σχήματα.
Διαγνωστικά
Για τη διάγνωση, χρησιμοποιούνται παρόμοιες μέθοδοι (ακτινογραφίες, υπολογιστική τομογραφία, εργαστηριακές δοκιμές), αλλά τα αποτελέσματά τους θα διαφέρουν. Στην αρθρίτιδα, ένας πλήρης αριθμός αίματος θα δείξει αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων και υψηλή συγκέντρωση της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, των λευκοκυττάρων και του ορομυκοειδούς. Με την αρθροπάθεια, μια τέτοια ανάλυση δεν θα εντοπίσει αποκλίσεις.
Θεραπεία αρθρίτιδας και αρθρώσεων
Διάφοροι ειδικοί ασχολούνται με τη θεραπεία ασθενειών. Η αρθροπάθεια αντιμετωπίζεται από έναν ορθοπεδικό τραυματία και σε περίπτωση αρθρίτιδας διαπιστώνεται πρώτα η αιτία της νόσου και στη συνέχεια, ανάλογα με αυτήν, επιλέγεται ένας ειδικός. Οι ασθένειες αντιμετωπίζονται με πανομοιότυπες μεθόδους, χρησιμοποιώντας φάρμακα και φυσιοθεραπεία. Εάν η ασθένεια έχει προχωρήσει πολύ, τότε χρησιμοποιείται χειρουργική επέμβαση - ενδοπροθετικά ή αντικατάσταση αρθρώσεων. Υπάρχουν όμως και κάποιες διαφορές στη θεραπεία ασθενειών. Η αρθρίτιδα απαιτεί άμεση και ενεργή θεραπεία και η αρθροπάθεια απαιτεί μακροχρόνια και ενδελεχή θεραπεία. Η θεραπεία της αρθρίτιδας ξεκινά με αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής. Στη συνέχεια, στον ασθενή συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντιβιοτικά, καθώς και διαδικασίες φυσιοθεραπείας. Η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται με ορμονικά, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα. Η αρθρίτιδα γενικά θεραπεύεται πλήρως και η αρθροπάθεια, η οποία είναι χρόνια ασθένεια, προκαλεί μη αναστρέψιμες συνέπειες στις αρθρώσεις που δεν μπορούν να θεραπευτούν - είναι δυνατόν μόνο να επιβραδυνθούν οι εκφυλιστικές διαδικασίες.
Αυτές οι δύο ασθένειες με συνώνυμα ονόματα είναι παρόμοιες στο ότι είναι συμπτώματα ρευματισμών. Ωστόσο, μην συγχέετε: η αρθροπάθεια είναι μια μηχανική ασθένεια και με την αρθρίτιδα, οι αρθρώσεις γίνονται φλεγμονώδεις. Με πιο απλούς όρους, εάν οι πονόδοντες είναι πρησμένοι, ο ασθενής έχει αρθρίτιδα. Εάν ο πόνος στις αρθρώσεις είναι αδύναμος, τότε είναι η αρθροπάθεια. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε σε μια προσιτή γλώσσα πώς διαφέρουν. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιατρική, είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο. Δεδομένου ότι και οι δύο ασθένειες σχετίζονται άμεσα με τους ρευματισμούς. Και οι δύο ασθένειες προκαλούν πόνο και δυσφορία στις αρθρώσεις, οι οποίες καθίστανται ακίνητες. Τα συμπτώματα αυτών των ασθενειών, καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής τους, είναι πολύ διαφορετικά.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως;
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι ότι με την αρθρίτιδα, οι αρθρώσεις γίνονται φλεγμονώδεις. Ως αποτέλεσμα, τα ένζυμα απελευθερώνονται, οδηγώντας στην καταστροφή τους. Σχηματίζουν πρωτεΐνες που τις κολλάνε μεταξύ τους. Αυτή είναι μια από τις αιτίες του πόνου. Τις περισσότερες φορές συμβαίνει όταν ένα άτομο κοιμάται. Με σωματική άσκηση, υποχωρεί λίγο. Η αδυναμία γίνεται αισθητή το πρωί. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει τις αρθρώσεις των ποδιών και των βραχιόνων.
Η αρθρίτιδα μπορεί να έχει διαφορετικές αιτίες. Για παράδειγμα, η σηπτική αρθρίτιδα προκαλείται από μόλυνση και η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλείται από μειωμένη ανοσία. Η ουρική αρθρίτιδα αναπτύσσεται λόγω μεταβολικών διαταραχών.
Οι κοινές αλλαγές συμβαίνουν μαζί με τις φυσιολογικές αλλαγές. Ως αποτέλεσμα, το δέρμα μπορεί να ζεσταθεί ή να κοκκινίσει.
Πώς αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα;
Για να το θεραπεύσετε, είναι απαραίτητο να ανακουφίσετε τα συμπτώματα και να αποκαταστήσετε την κινητικότητα των αρθρώσεων. Για να γίνει αυτό, συνιστάται να δοκιμάσετε διαφορετικές μεθόδους. Μπορούν να συνδυαστούν εάν είναι απαραίτητο. Αυτό θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε ποιο λειτουργεί καλύτερα. Επίσης, με αυτές τις ασθένειες, τα αποτελέσματα μιας εξέτασης αίματος διαφέρουν. Με την αρθροπάθεια, τα επίπεδα πρωτεΐνης αυξάνονται. Εάν ο ασθενής έχει αρθρίτιδα, δεν υπάρχουν αλλαγές στη σύνθεση του αίματος. Όταν επιλέγετε ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για να απαλλαγείτε από τέτοια προβλήματα, πρέπει να λάβετε υπόψη τον τύπο αυτής της ασθένειας. Συνήθως χρησιμοποιείται για θεραπεία:
- κορτικοστεροειδή
- βιολογικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- αναλγητικά;
- αντιερεθιστικά φάρμακα
- αντιρευματικά φάρμακα
- θεραπευτικές μεθόδους.
Απαιτείται σωματική δραστηριότητα για να επουλωθεί. Με εξειδικευμένες ασκήσεις, μπορείτε να ενισχύσετε τις αρθρώσεις σας και να διατηρήσετε τους μυς σας τόνους. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται συνδετήρες ή νάρθηκες για το σκοπό αυτό. Εάν άλλες μέθοδοι θεραπείας δεν βοηθήσουν, οι γιατροί προτείνουν την αφαίρεση των κατεστραμμένων αρθρώσεων. Αντικαθίστανται από τεχνητά. Τις περισσότερες φορές, τα γόνατα αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο. Μια τέτοια επέμβαση γίνεται για να ανακουφίσει την ταλαιπωρία και να αποκαταστήσει τη δραστηριότητά τους. Μετά από αυτήν τη διαδικασία, η καταστροφή των αρθρώσεων είναι πιο αργή. Επιπλέον, με χειρουργικές μεθόδους, είναι συνηθισμένο να πραγματοποιείται εγχείρηση για την αποκοπή του αρθρικού ιστού. Ταυτόχρονα, ξένα σωματίδια απομακρύνονται από το κέλυφος τους. Οι ασθενείς υποβάλλονται σε τέτοιες επεμβάσεις για την εξομάλυνση τραχιών επιφανειών και την αλλαγή της γωνίας πίεσης.
Πώς αντιμετωπίζεται η αρθροπάθεια;
Για να θεραπεύσετε αυτήν την ασθένεια, πρέπει να μειώσετε τους παράγοντες κινδύνου. Όσοι είναι υπέρβαροι συνιστάται να τρώνε σωστά. Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν τη διατροφή τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για παθολογία της οστικής δομής.
Εάν η κατάσταση του ασθενούς δεν βελτιωθεί, μπορείτε να απαλλαγείτε από τα προβλήματα χρησιμοποιώντας αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αναλγητικά. Προκειμένου να μην χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε μια πρόσθεση, στον ασθενή πρέπει να συνταγογραφηθεί υαλουρονικό οξύ. Θα βοηθήσει επίσης στην ανακούφιση της δυσφορίας.
Δεν πρέπει να μειώσετε εντελώς τη σωματική δραστηριότητα. Η άσκηση πρέπει να είναι εύκολη για την υγεία σας. Αυτό θα αποτρέψει την αύξηση βάρους. Εάν έχετε υποψία για μια συγκεκριμένη ασθένεια, μην πανικοβληθείτε και μην προσπαθήσετε να το αντιμετωπίσετε μόνοι σας. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστά συνταγογραφούμενη θεραπεία αυξάνουν τις πιθανότητες γρήγορης ανάρρωσης.
Οι κύριες διαφορές
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η αρθροπάθεια είναι μια μηχανική ασθένεια. Με αυτό, ο αρθρικός χόνδρος συρρικνώνεται περιοδικά μέχρι να εξαφανιστεί. Ως αποτέλεσμα, τα οστά τρίψιμο εκτίθενται. Εμφανίζεται κυρίως στους ηλικιωμένους. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ασθενείς σημειώνουν ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που σχετίζονται με την εμφάνιση των αρθρώσεων. Κατά κανόνα, έχει τους ακόλουθους λόγους που σχετίζονται με τραυματισμούς, ανωμαλίες στη δομή των οστών, υπερβολικό βάρος. Τις περισσότερες φορές, επηρεάζει τις αρθρώσεις της λεκάνης και των γόνατων. Συχνά βλάπτει τις αρθρώσεις του λαιμού και της σπονδυλικής στήλης. Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η αρθροπάθεια μπορεί να προκαλέσει σημαντική ενόχληση ενώ κινείται. Η ενόχληση εξαφανίζεται ανάμεσα στο περπάτημα, το τρέξιμο και ούτω καθεξής. Αλλά εκτός από τις δυσάρεστες αισθήσεις, δεν είναι σε θέση να εκδηλωθεί με τη μορφή φλεγμονής, επομένως συχνά ονομάζεται «κρύα» ασθένεια.